Het woord haptonomie is afgeleid van de Griekse woorden hapsis (gevoel, tast) en nomos (regel, wet).
De ontwikkeling van het gevoelsleven en de gevoelsmatige relaties tussen mensen vormen de basis van de haptonomie.
De mens is een voelend wezen waarbij de tastzin in de huid ons de wereld om ons heen gewaar laat worden.
Haptonomie gaat daarom ook over aanraken en (aan)geraakt worden op een vanzelfsprekende manier.
Denk maar aan de moeder die haar kind wiegt of de vriend die troostend een arm om je heen slaat.
Aanraken als de meest directe vorm van communicatie. Het laat je aan den lijve ervaren hoe je in het leven staat; in relatie met jezelf en de ander.
Haptotherapie is een begeleidingsvorm die gebaseerd is op de haptonomie en helpt je zoeken naar een eigen evenwicht in het leven.
De balans tussen denken en voelen kan verstoord raken. Als je niet meer openstaat voor eigen gevoelens, wensen en verlangens, ontstaan er vaak psychische of fysieke klachten.
Wanneer je bijvoorbeeld voortdurend over (je eigen) grenzen heengaan, voel je op een gegeven moment niet meer wat goed of niet goed voor je is.
Bij haptotherapie neemt aanraking een centrale plaats in en is respectvol en bevestigend.
De eigen beleving staat op de voorgrond en wordt teruggekoppeld naar (problemen) in het dagelijks leven.
Vanuit een veilige basis mag je ontdekken wat je lichaam en je gevoel je willen zeggen om zo je eigen (gedrags)patronen te leren herkennen en krijg je de ruimte om keuzes te maken en te oefenen om anders om te gaan met problemen en situaties.